هدف اصلی سرمایه گذاری در هر بستری، کسب سود است. آشنایی با انواع سود، بازده و نحوه دریافت آن، لازمه شروع سرمایه گذاری به شمار میرود. بازده سرمایه گذاری عبارت است از درآمدی که فرد از سرمایه گذاری خود در مدت زمانی مشخص به دست میآورد. این بازده میتواند از انتظار سرمایهگذار بیشتر یا کمتر باشد. در این مقاله به تعریف بازده، انواع و روش محاسبه آن میپردازیم.
تعریف بازده
بازده عبارت است از سود یا زیانی که از سرمایه گذاری نصیب سرمایهگذار میشود. افراد برای کسب سود و افزایش ثروت خود، در بسترهای مالی و داراییهای متعددی سرمایه گذاری میکنند. بعضی از گزینههای سرمایه گذاری دارای سود مشخص و تضمین شده هستند و بعضی دیگر هیچ نوع سودی را تضمین یا تعیین نمیکنند. هر شخص با توجه به اهداف و انتظارات خود در این گزینهها سرمایه گذاری میکند.
همراه با اصطلاح بازده، اصطلاح ریسک نیز وجود دارد. ریسک و بازده دو جزء جداییناپذیر هر سرمایه گذاری هستند. به طور کلی میتوان بیان کرد که هرچه بازده انتظاری از یک دارایی بیشتر باشد، ریسک بیشتری نیز مورد انتظار خواهد بود. با این حال استثنا هم وجود دارد. برای دریافت اطلاعات بیشتر میتوانید مطلب ارتباط ریسک و بازده چیست را مطالعه فرمایید. عوامل متعددی بر بازده تاثیر میگذارند. برای نمونه میتوان به نسبتهای مختلف اشاره کرد؛ مواردی مانند نسبتهای نقدینگی، اهرمی، سودآوری و فعالیت، انواع ریسک و نوسانات قیمتی.
به طور کلی دو نوع بازده وجود دارد و ماهیت این دو با هم متفاوت است:
- بازده تحققیافته
- بازده مورد انتظار
بازده تحققیافته در مقابل بازده مورد انتظار
بازده تحقق یافته یا Realized return به بازدهی گفته میشود که هماکنون کسب شده و به وقوع پیوسته است. بازده مورد انتظار یا Expected Return بازدهی است که سرمایه گذاران انتظار دارند در آینده از سرمایه گذاری روی یک دارایی به دست بیاورند. این بازده با عدم اطمینان همراه است؛ زیرا امکان دارد که اتفاق نیفتد. بازه زمانی سرمایه گذاری نیز بر احتمال دستیابی به بازده مورد انتظار تاثیر دارد؛ به این صورت که در بازههای بلندمدت امکان به وقوع پیوستن بازده مورد انتظار افزایش مییابد. برای مثال شاید بازده یک دارایی در یک ماه ۱ درصد ولی در بازه ۱ ساله ۳۰ درصد باشد.
اجزای بازده
بازده به طور معمول به دو بخش تقسیم میشود:
۱- سود دریافتی
مهمترین بخش بازده، سودی است که از طریق جریانات نقدی دورهای سرمایه گذاری به دست میآید و به شکل بهره یا سود تقسیمی است. جریانات نقدی با قیمت اوراق بهادار ارتباط دارد. این سود منفی نمیشود. میزان سود نقدی در مجمع عمومی عادی و توسط هیات مدیره و با تایید سهامداران صورت میپذیرد. این بازده، سود نقدی سهام یا Dividend Yield نامیده میشود و نشان میدهد که هر شرکت، در سال به ازای هر سهم چه میزان سود پرداخت میکند.
۲- سود (زیان) سرمایه
دومین بخش بازده، سود (زیان) سرمایه است که با سهام عادی، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار با درامد ثابت نیز ارتباط دارد. این بخش از بازده، ناشی از افزایش (کاهش) قیمت دارایی و اختلاف بین قیمت خرید و قیمت اکنون دارایی است. این اختلاف میتواند به صورت مثبت باشد که منجر به سود میشود یا منفی باشد که به زیان منتهی خواهد شد.
مجموع این دو بخش، بازده کل اوراق بهادار را تشکیل میدهد.
بازده کل اوراق بهادار = سود دریافتی + سود (زیان) سرمایه
بازده کل
همانطور که بیان کردیم، بازده کل یا Total Return از دو بخش اصلی سود دریافتی و تغییرات قیمت تشکیل میشود. به عبارت دیگر، بازده کل در یک دوره زمانی معین، شامل هرگونه وجوه نقدی دریافتی به علاوه تغییرات قیمت در طول دوره، تقسیم بر قیمت اوراق یا دارایی در زمان خرید است. بازده کل به صورت زیر محاسبه میشود:
معادله اصلی بازده کل به صورت زیر است:
که در آن:
CFt : جریانات نقدی در طول دوره t
PE : قیمت در پایان دوره t (قیمت فروش)
PB : قیمت در ابتدای دوره t (قیمت خرید)
Pc : تغییر قیمت در طول دوره (PE منهای PB)
جریانات نقدی برای اوراق مشارکت و اوراق بدهی از دریافتهای مربوط به پرداخت بهره حاصل میشود. این جریانات برای سهام عادی از سود تقسیمی نقدی و یا سهام جایزه، حق تقدم حاصل از افزایش سرمایه و یا حاصل از تجزیه سهام است.
مفهوم بازده کل، به عنوان معیاری برای محاسبه بازده حاصل از سرمایه گذاری، اهمیت دارد.
برای مثال فرض کنید فردی ۱۰۰۰ سهم یک شرکت را به قیمت ۵۰۰۰ ریال خریداری کند و سال بعد کل سهام را به قیمت ۱۰۰۰۰ ریال بفروشد. سود تقسیمی سهم در طی این سال ۵۰ ریال است. بازده کل سهام برای این فرد ۱۰۱ درصد است.
بازده نسبی
گاهی اوقات برای محاسبه بازده، بازده نباید منفی باشد؛ بنابراین از بازده نسبی استفاده میشود. بازده نسبی همیشه بیشتر از یک است و اعداد منفی در معادله را حذف میکند. در محاسبه بازده نسبی، جریانات نقدی و قیمت فروش بر قیمت خرید تقسیم میشود.
معادله بازده نسبی به صورت زیر است:
که در آن:
PE : قیمت در پایان دوره t (قیمت فروش)
PB : قیمت در ابتدای دوره t (قیمت خرید)
CFt : جریانات نقدی در طول دوره t
بازده نسبی مثال قبل ۲۰۱ درصد است.
کلام آخر
هر نوع سرمایهگذاری در داراییهای مالی یا فیزیکی، به قصد افزایش قیمت و کسب سود انجام میشود. بهره ناشی از سرمایه گذاری را بازده مینامند. به طور معمول بازده دو بخش دارد. بخش اول وجه نقدی است که به طور مستقیم از درآمد حاصل از سرمایه گذاری به دست میآید و بخش دوم، سود یا زیانی است که از تغییر قیمت فروش یا خرید نصیب سرمایه گذار میشود.
در مورد سهام، بازده سود حاصل از سرمایه گذاری در سهام است که به قیمت روزانه سهام بستگی دارد. به طور کلی میتوان گفت که هرچه بازده یک دارایی بیشتر باشد، سرمایه گذاری در آن ریسک بیشتری خواهد داشت. بنابراین قبل از در نظر گرفتن هر گزینه سرمایه گذاری، افراد باید میزان ریسکپذیری و انتظار خود از سرمایه گذاری را مشخص کنند.
[views id=”10551″]
سلام و ممنون از توضیحات کاملتون. اینجا یک سئوال پیش می آید. چرا باید بازده نسبی را اندازه گرفت ؟
ظاهرا بازده کل با واقعیت انطباق و نزدیکی بیشتری دارد.
با سلام و احترام
دوست عزیز، اغلب لازم است که بازده براساس پایهای با کمی تفاوت از کل بازده (TR) اندازهگیری شود. این مسأله به ویژه در هنگام محاسبه بازده متوسط مرکب (یا هندسی) واقعیت دارد، زیرا بازده منفی نمیتواند در محاسبات مورد استفاده قرار گیرد. بازده نسبی (RR) این مشکل را به وسیله اضافه کردن عدد ۱ به کل بازده حل مینماید. اگرچه بازده نسبی ممکن است کمتر از ۱ ولی با حذف اعداد منفی بزرگتر از صفر باشد.
عالی بود?